et vidit Ionathas quia tempus eum iuvat et elegit viros et
misit Romam statuere et renovare cum eis amicitiam
et ad Spartas et ad alia loca misit epistulas secundum
eandem formam
et abierunt Romam et intraverunt in curiam et dixerunt
Ionathas summus sacerdos et gens Iudaeorum miserunt nos ut
renovetis amicitiam et societatem secundum pristinam
et dederunt illis epistulas ad ipsos per loca ut deducerent
eos in terram Iuda cum pace
et hoc exemplum epistularum quas scripsit Ionathas
Spartiatis
Ionathas summus sacerdos et seniores gentis et sacerdotes
et reliquus populus Iudaeorum Spartiatis fratribus salutem
iam pridem missae erant epistulae ad Onian summum
sacerdotem a Dario qui regnabat apud vos quoniam estis fratres
nostri sicut rescriptum continet quod subiectum est
et suscepit Onias virum qui fuerat missus cum honore et
accepit epistulas in quibus significabatur de societate et
amicitia
nos cum nullo horum indigeremus habentes solacio sanctos
libros qui sunt in manibus nostris
maluimus mittere ad vos renovare fraternitatem et
amicitiam ne forte alieni efficiamur a vobis multa enim tempora
transierunt ex quo misistis ad nos
nos ergo in omni tempore sine intermissione in diebus
sollemnibus et ceteris quibus oportet memores sumus vestri in
sacrificiis quae offerimus et observationibus sicut fas est et
decet meminisse fratrum
laetamur itaque de gloria vestra
nos autem circumdederunt multae tribulationes et multa
proelia et inpugnaverunt nos reges qui sunt in circuitu nostro
noluimus ergo vobis molesti esse neque ceteris sociis et
amicis nostris in his proeliis
habuimus enim de caelo auxilium et liberati sumus nos et
humiliati sunt inimici nostri
elegimus itaque Numenium Antiochi et Antipatrum Iasonis
filium et misimus ad Romanos renovare cum eis amicitiam et
societatem pristinam
mandavimus itaque eis ut veniant etiam ad vos et salutent
vos ut reddant vobis epistulas nostras de innovatione
fraternitatis nostrae
et nunc bene facietis respondentes nobis ad haec
et hoc rescriptum epistularum quod miserat Onias
rex Spartiarum Onias Ionathae sacerdoti magno salutem
inventum est in scriptura de Spartiatis et Iudaeis quoniam
sunt fratres et quia sunt de genere Abraham
et nunc ex quo haec cognovimus bene facitis scribentes
nobis de pace vestra
sed et nos rescripsimus vobis pecora nostra et
possessiones nostrae vestrae sunt et vestra nostra mandavimus
itaque haec nuntiari vobis
et audivit Ionathas quoniam egressi sunt principes
Demetrii cum exercitu multo supra quam prius pugnare adversus
eum
et exiit ab Hierusalem et occurrit eis in Amathite regione
non enim dederat eis spatium ut ingrederentur regionem eius
et misit speculatores in castra eorum et reversi
renuntiaverunt quia constituunt supervenire illis nocte
cum occidisset autem sol praecepit Ionathas suis vigilare
et esse in armis paratos ad pugnam tota nocte et posuit
custodes per circuitum castrorum
et audierunt adversarii quia paratus est Ionathas cum suis
in bello et timuerunt et formidaverunt corde suo et accenderunt
focos in castris suis
Ionathas autem et qui cum eo erant non cognoverunt usque
mane videbant enim lumina ardentia
et secutus est Ionatha et non conprehendit eos transierant
enim flumen Eleutherum
et divertit Ionathas ad Arabas qui vocantur Zabadei et
percussit eos et accepit spolia eorum
et iunxit et venit Damascum et perambulavit omnem regionem
illam
Simon autem exiit et venit usque ad Ascalona et ad proxima
praesidia et declinavit in Ioppen et occupavit eam
audivit enim quod vellent praesidium tradere partibus
Demetrii et posuit ibi custodes ut custodirent eam
et reversus est Ionathas et convocavit seniores populi et
cogitavit cum eis aedificare praesidia in Iudaea
et aedificare muros in Hierusalem et exaltare altitudinem
magnam inter medium arcis et civitatis ut separaret eam a
civitate ut esset ipsa singulariter et neque emant neque
vendant
et convenerunt ut aedificarent civitatem et cecidit murus
qui erat super torrentem ab ortu solis et reparavit eum qui
vocatur Caphetetha
et Simon aedificavit Adiada in Sephela et munivit eam et
inposuit portas et seras
et cum cogitasset Tryfon regnare Asiae et adsumere diadema
et extendere manum in Antiochum regem
timens ne forte non permitteret eum Ionathas sed pugnaret
adversus eum quaerebat conprehendere eum et occidere et
exsurgens abiit in Bethasan
et exiit Ionathas obviam cum quadraginta milibus virorum
electorum in proelium et venit Bethasan
et vidit Tryfon quia venit cum exercitu multo ut
extenderet in eum manus et timuit
et excepit eum cum honore et commendavit eum omnibus
amicis suis et dedit ei munera et praecepit exercitibus suis ut
oboedirent ei sicut sibi
et dixit Ionathae ut quid vexasti universum populum cum
bellum nobis non sit
et nunc remitte eos in domos suas elige autem tibi viros
paucos qui tecum sint et veni mecum Ptolomaidam et tradam illam
tibi et reliqua praesidia et exercitum et universos praepositos
negotii et conversus abibo propterea enim veni
et credidit ei et fecit sicut dixit et dimisit exercitum
et abierunt in terram Iudam
retinuit autem secum tria milia virorum ex quibus remisit
in Galileam duo milia mille autem cum eo venerunt
ut intravit autem Ionathas Ptolomaidam cluserunt portas
Ptolomenses et conprehenderunt eum et omnes qui cum eo
intraverant gladio interfecerunt
et misit Tryfon exercitum et equites in Galileam et in
campum magnum ut perderent omnes socios Ionathae
at illi cum cognovissent quia conprehensus est et periit
et omnes qui cum eo erant hortati sunt semet ipsos et exierunt
parati in proelium
et videntes hii qui insecuti fuerant quia pro anima res
est illis reversi sunt
illi autem venerunt omnes cum pace in terram Iuda et
planxerunt Ionathan et eos qui cum eo fuerant valde et luxit
Israhel luctu magno
et quaesierunt omnes gentes quae erant in circuitu eorum
perdere eos dixerunt enim
non habent principem et adiuvantem nunc ergo expugnemus
illos et tollamus de hominibus memoriam eorum
